Þegar foreldrar mínir fluttu á elliheimili.

Það var árið 2005. Það er sumar. Ég og krakkarnir flugum suður til að hjálpa til við fluttning foreldra minna inn á elliheimili. Það verður á seinkunn á fluttningnum aftur og aftur. Í einu af símtali mínu við starfsfólks elliheimilisins er ástæðan fyrir töfunum sú að það er ekki búið að mála herbergið sem þau eiga að fá. Ég segist ekki geta verið mikið lengur í bænum og spyr hvort það sé þá ekki í lagi að fluttningurinn dragist um hálfan mánuðu í viðbót, þá verði ég er komin í sumarfrí og get þá komið aftur suður. Svarið sem ég fæ er nei, ef þið takið ekki plássið þegar það verður tilbúið þá fara foreldrar þínir bara aftast í röðina. Þá býðst ég til að mála herbergið þeim að kostnaðarlausu. Það er hálf hleigið í símanum og mér tjáð að það gangi ekki upp. Siðan breytist allt hjá fjölslydunni. Í staðinn fyrir að huga að fluttningum foreldra minna á elliheimili lætur annar bróðir minn lífið í slysi og vera mín í höfuðborginni lengist þar að leiðandi. Innan við hálfan mánuð frá fráfalli bróður míns er hringt frá elliheimilinu og okkur tjáð að herbergið sé tilbúið. Þrátt fyrir það sem á undan var gengið var ákveðið að slá til og flytja, þar sem bróðir minn sem lést hafði búið með foreldrum mínum og séð um þau að mestu og hann nú farinn, pabbi orðinn það lélegur að hann gat ekki með góðu móti farið á milli hæða í húsinu og móðir mín með Alzheimer. Þann dag sem þau fluttu inn kom til mín hjúkrunarfræðingur og var það hreinskilin við mig og sagði að það hefði láðst að láta starfsfólk, þeirrar deildar sem foreldrar mínir fluttu á, vita af komu þeirra. Ég verð að viðurkenna að mér brá svolítið og bað hana að koma með mér aðeins afsíðis. Þar reyndi ég að stikkla á stóru hvað gengið hefði á síðustu daga og var með bréf frá lækni mömmu um hennar ástand. Þetta byrjaði semsagt frekar ílla og hefur oft á tíðum verið ansi dapurlegt hvernig komið hefur verið fram við þau, allavega hefur tvívegis sem ég veit um fallið niður bað hjá mömmu og þar að leiðandi liðið hálfur mánuður á milli baðdaga, því hún er bara böðuð á föstudögum og ef þeir dagar eru ekki fullmannaðir þá þarf hún bara bíða eftir næsta föstudegi. Ég veit að elliheimilin eru ílla mönnuð af fólki sem er ílla launað en það á ekki að bitna á fólkinu sem þar býr.

Ahverju er ég að tala um þetta núna? Jú það er grein í fréttablaði FAAS (félag aðstandenda með Alzheimer). Þar segir að í nýlegum rannsóknum kemur fram að starfsfólk á elliheimilum tekur oft ekki eða lætur hjá líða að meta þarf það mikla tilfinningalega álag sem flutningur á stofunun er fyrir margar fjölskyldur. Því sé það það mikilvægasta sem starfsfólk gerir á þessu tímabili er að gefa fjölskyldunni allri góðan tíma til að aðlagast nýju lífsmynstri. Góð samvinna allra þeirra sem að málinu koma er algjörlega nauðsynleg til að tryggja vellíðan í víðtækum skilningi.

Ég vildi óska að ég gæti sagt að þannig vær það í raun og veru. Bara það eitt að þurfa að flytja inn á elliheimili er mikil breyting, ég tala nú ekki um þegar aðeins nokkrir dagar eru liðnir frá andláti barns þeirra sem inn á elliheimilið flytja.

Ég ætla að láta þetta gott heita í bili. 

 

Athugasemdir

[Sóley Valdimarsdóttir, 29.11.2007 kl. 17:47]

Takk fyrir það Valgeir.

[Grétar Rögnvarsson, 29.11.2007 kl. 22:23]

Þetta er ekki gaman að lesa eru bara ekki margar stofnanir svo illa mannaðar að málin fara í þennan farveg, launin lág og ekki kvetjandi að gera vel, en auðvitað á það ekki að vera þannig

[Helena (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 12:56]

Sælar Sóley mín!

Ég er alveg sammála því sem þú segir hér að ofan og skil þig vel. Þetta er hundfúlt að þetta bitni á fólkinu sem býr á elliheimilum sú mannekla sem á sér stað, en ég get sagt það með góðri samvisku að þeir sem starfa þar gera sitt besta. Allavegna hef ég kynnst því á þeirri deild sem ég hef starfað. Álagið er mjög mikið þegar vantar fólk og erfitt að komast yfir allt sem þarf að gera. Alveg eins og í öðrum störfum. Við erum jú öll mannleg og við sem störfum við þetta gerum okkar besta við að öllum líði sem best og meira getum við víst ekki. Það er allavegna það sem ég hef kynnst :)

En hafðu það rosa gott og verðum í bandi fljótlega :)

Kv. Helena

[Sóley Valdimarsdóttir, 30.11.2007 kl. 14:25]

Sæl Helena. Ætli það séu ekki topparnir sem eru ekki að standa sig. Svo er það oftast fólkið sem vinnur á "gólfinu" sem þarf að glíma við mis ánægða aðstandendur.

Heyrumst og gangi þér vel á lokasprettinum. 

[Kristjana Atladóttir, 1.12.2007 kl. 18:16]

Hvernig stjórnvöld koma fram við ellilífeyrisþega er bara ömurlegt einu orði sagt. Þetta fólk hefur skilað okkur þangað sem land og þjóð eru í dag og við launum því með ömurlega lágum ellilífeyri og svo lélegri þjónustu að hundahótel væri betra.