Að sjá björtu hliðarnar á tilverunni

Ég hef í tvö ár verið að vinna mikið með sjálfa mig og að læra að kynnast hver ég er. Þetta hljómar kannski furðulega en ég á mjög auðvelt með að gleyma því hver ég er og hverjar eru mínar þarfir. Það er oft svo miklu auðveldara að hugsa um alla hina. Kannski er ástæðan sú að manni var kennt að hugsa fyrst um aðra og svo um sig, annað væri sjálfselska. Sem betur fer hef ég nú lært eitthvað á þessum tveim árum og get betur gert mér grein fyrir hvað það er sem ég get gert til að njóta alls þess sem lífið hefur uppá að bjóða. Það að rækta með sér jákvætt hugarfar er mjög mikilvægt. Neikvæðni er mikill orkuþjófur, bæði fyrir þann sem þjáist af neikvæðni og eins fyrir hina sem þurfa að umgangast þann neikvæðna. Það eru oft á tíðum ólíklegustu hlutir sem maður getur látið fara í taugarnar á sér. Hlutir sem við getum á engan hátt breytt en samt látið þá hafa áhrif á líðan manns. Gott dæmi eru allir þessir ótrúlega "leiðinlegu" bílstjórar sem eru allsstaðar í umferðinni og geta með engu móti gert það sem við viljum að þeir geri. Og við æsum okkur og bölvum og komumst jafnvel í vont skap. Á meðan keyra þessir bílstjórar í burtu frá okkur og fá aldrei að vita hvaða afleiðingar það hafði á okkur að vera samferða þeim í umferðinni. Kannski þegar heim er komið bitnar þetta vonda skap á þeim sem heima eru og brátt eru allir orðnir pirraðir og leiðir og allt einhverjum "leiðinlegum" bílstjóra að kenna sem er jafnvel kominn heim til sín og í ljómandi góðu skapi.

Ef við verðum fyrir því óhappi að þyrnar stingast í fingur okkar, erum við fljót að taka þá svo þeir valda ekki meiri skaða en komið er. En hvað gerum við þegar þyrnar reiði og haturs stingast inn í sál okkar. Erum við þá jafn fljót að taka þá áður en þeir valda meiri skaða?

Ég tel að við eigum að njóta þess að vera til og lifa lífinu lifandi. Við eigum jafnvel bara eitt líf og því er um að gera að nýta þann tíma sem okkur er gefinn vel.

Athugasemdir

[Didda, 23.8.2007 kl. 02:30]

Stenst ekki að fara framhjá þessari færslu án þess að kvitta og segi.........heyr heyr, sammála

[Kristjana Atladóttir, 23.8.2007 kl. 08:29]

Það hefur verið mjög skemmtilegt að vera samferða þér undanfarin ár og mér finnst þú frábær.  Sendi þér faðmlag í flöskuskeyti.

[Guðmundur Rafnkell Gíslason, 23.8.2007 kl. 09:48]

Ekki spurning. Vel mælt.

kveðja! Gummi

[LKS - hvunndagshetja, 25.8.2007 kl. 12:14]

Heyr, heyr !! á alla þína ræðu frænka. Alveg sérstaklega reynir á mann í viðleitninni að vera jákvæður þegar maður er innan um alla örvitana í umferðinni :-). En nú er ég yfirlieitt ýmist á hjóli eða í strætó (losaði mig við rekstrarleigubíl í vor) og slepp að mestu við adrenalín innspýtingu af völdum þeirra. Raunar kemur á móti að ég er núna enn hræddari í umferðinni en áður, eftir að ég hætti að vera daglega í bíl. En svei mér þá barasta: Ég held að ég sé öll önnur og jákvæðari eftir að ég er búin að aðlagast hjólreiðum og strætó :-)